COVID-19 epidemia “ona” izan da prebentziorako?

Segurmania
COVID-19 epidemia “ona” izan da prebentziorako?

Iratxek hasieratik jakin zuen berez kutsatzeak kudeatzeko protokolo bat ez zela prebentzioko gai bat. Epidemia batean zehar kutsatzea, iturburua lankide bat izan arren, ez da laneko arriskua ez baitu lanak sortzen, bizikidetzak baizik; baina, hilabeteak igaro ondoren, hasieran ulertu bazuen gai hori kudeatzeko aurrerapauso bat eman behar zuela eta hori egiteko erakundeko pertsona egokiena zela, orain jabetzen da aukera bat izan zela erakundearen prebentzio-kulturan aurrerapen handia egiteko.

Duela ez asko, urte pare bat gehienez ere,  Iratxek, fabrika bateko laneko arriskuen prebentzioko koordinatzaileak, azaldu zidan zein zaila zen berarentzat bere lantegian jarduerak koordinatzeko dokumentazioa kudeatzea.

Ez zen soilik paper nahaspila edo hobeto esanda, hilero fabrikara joaten ziren kontrata bakoitzetik eskatu, erreklamatu, berriro erreklamatu, jaso, berrikusi, kontrastatu, kudeatu eta artxibatu behar zituen pelaje askoko pdf artxiboena, batez ere, kontrataren batek ezinbesteko dokumenturen bat bidaltzen ez bazuen, nahiz eta tematuta egon, prozedurak zioen kanpoko enpresa horretako langileek ezin zirela plantara sartu…baina, hori gertatzen zen bakoitzean, mantentze-lanetako, produkzioko edo biltegiko baliokideak, kontrataren zain zeudenak, haserre bizian jartzen ziren eta gerenteak esku hartzen zuen.

Duela egun batzuk, bideokonferentziaz hitz egin nuen berriro berarekin eta egia esan, askoz lasaiago ikusi nuen.

Alde batetik, ia urtebete da dokumentazioa kudeatzeko plataforma informatizatu bat martxan jarri dutela. Oraindik ere denbora gehiegi eman behar da dokumentuak berrikusten, baina gutxienez, sistema ordenatuta dago, e-mailak ez ditu berak pertsonalki bidali behar eta batez ere, kontratak eskakizun horietara ohitu dira eta prest daude jasotzeko.

Baina gainera, duela hilabete batzuetatik, erakunde osoak, gerentea buru, aurrerapauso adierazgarria eman du COVID-19a dela eta.

Ia mundu guztia bezala, Alarma Estatuaren aitorpenak eta konfinamenduak urrats aldatuarekin harrapatu zituen eta funtsezko jarduera ez zenez, derrigorrezko geldialditik itzultzean, bezeroen dozenaka eskaera zituzten artatzeke.

Presaka ibili arren, gerenteak bazekien bere lehiakide guztiak martxan zeudela, horrela, enpresan covid agerraldi berri bat egonez gero, enpresari bakarrik eragingo zion jarduera-etete batek merkatutik aterako zituela.

Iratxek, beti bezala, etxeko lanak ondo eginda eraman zituen. Konfinamenduan telelanaz baliatuz, giza baliabideetako eta produkzioko lankideekin lankidetzan, arau-aldaketa bakoitzarekin edo erreferentziazko dokumentazioarekin eguneratutako itzulera-plan zehatz bat prestatu zuen,

Bileran ez zen kexarik edo protestarik entzun, garai batean gertatzen zen bezala. Iratxek zenbait iradokizun jaso zituen, baita zorion eta lasaitasun komentario ugari ere.

Aldaketa erabatekoa eta kementsua izan da baina orain enpresa osoa saiatzen da prebentzioaren kudeaketan aktiboki parte hartzen. Hasiera batean, kutsatzeen prebentzioari dagokionez soilik baina gauza batek bestea ekarri du eta solairuko, biltegiko, laborategiko eta bulegoetako langileek ekarpenak egiten laguntzen dute eta lankideez arduratzen dira egunean.

Segurtasuna funtsezko kezka da guztiontzat eta nabaritzen da, izan ere, mundu guztia pentsatzen hasi da jardun aurretik.

Iratxek hasieratik jakin zuen berez kutsatzeak kudeatzeko protokolo bat ez zela prebentzioko gai bat. Epidemia batean zehar kutsatzea, iturburua lankide bat izan arren, ez da laneko arriskua ez baitu lanak sortzen, bizikidetzak baizik; baina, hilabeteak igaro ondoren, hasieran ulertu bazuen gai hori kudeatzeko aurrerapauso bat eman behar zuela eta hori egiteko erakundeko pertsona egokiena zela, orain jabetzen da aukera bat izan zela erakundearen prebentzio-kulturan aurrerapen handia egiteko.

Urte honetan zehar instalazioan gertatu diren aldaketak ikusita: langileek kontzientzia handiagoa dute ezarritako arauak eta neurriak betetzeari dagokionez eta jarraibide horiek ez betetzeak dakartzan arriskuei dagokienez ere. Lan-modalitatean, horren noizbehinkakoa ez den presentismotik abiatuz, batez ere bulegoetan, frogatu da eraginkortasun berarekin lan egin daitekeela eta kasu batzuetan, are gehiago, etxetik telelanean, hilabeteetan zehar argitaratu den araudi zabalaren ondoriozko aldaketetara egokitzeko.

Azken asteetan, oporren ostean langileak pixkanaka eta modu kontrolatuan lanera itzultzen ari direlarik, Iratxek behin baino gehiagotan entzun du bazkalorduan edo kafean (segurtasun-distantziak eta ezarritako neurriak errespetatuz) zein deserosoa, zaila edo are ezinezkoa den maskara zenbait orduz jarraian eramatea.

Mota honetako komentarioak NBErik eraman ohi ez duten sailetako langileen artean sortzen dira eta orain enpresan dauden bitartean maskara eremu komunetan eraman behar dute eta momentu askotan enpresatik kanpo ere bai. Iratxek lan egiten duen enpresan, lanpostu batzuetan, instalazioko langileek arnasketa-babes mota hori eraman behar dute lanaldiaren zati handi batean eta babesteko ekipamendu hauek erabiltzen ohituta ez dauden gainerako langileei ikusarazten die batzuetan ze gogorra den, pertsona horien “zapatetan” jarri ahal izateko.

Azken batean, hilabete gogor hauen ostean, une batez gelditzea eta COVID-19ak gutako bakoitzaren antolaketan utzi dituen alderdi “onak” aztertzen saiatzea  komeni da.

Amets Moreno – AVEQ-KIMIKA segurtasuneko koordinatzaile

Buletinera harpidetu