Helburua: Seguruak ez diren errutinak baztertzea

Ez gaude egunero goizeko 11etan kafe makinara joateaz hitz egiten, baizik eta “beti horrela egin dut eta ez da inoiz ezer gertatu”  esaldi horretaz ari gara. Erabaki txiki horiek dira, askotan axolagabekerian hartuta, aldamioaren eskailera ez errebisatzea erabakitzen dugunean norbait gainean dagoen bitartean eskailera-maila apurtzen den egun horretan, edo atzera ez egitea erabakitzen dugunean nahiz eta bota isolatzailearen zola behar bezala ez egon, tentsiodun kable bat erotzen den gune heze batean zapaldu baino lehen.

Agian muturreko kasuak dira, baina gertatu daitezkeen eta lan istripua eragin dezaketen adibideak dira. Segurtasunik gabeko errutinak dira eta garrantzitsua da horiek atzematea eta baztertzea. Horiek saihesteko prestakuntza funtsezkoa da, nahiz eta zenbait adituk onartu prestakuntza ona jaso bada ere, etengabe sentsibilizatze lana jorratu behar dela.

Planeatutako behaketak (PREBENTZIOZKOAK)

Seguruak ez diren errutinekin amaitzeko funtsezkoa da taldea ohiturak aldatzeko motibatzea, baina horrez gain, taldeko eguneroko lana nola garatzen den zaindu behar da ere. Gomendatzen da prebentziozko behaketa erabiltzea, segurtasun ikuskaritzaren osagarri gisa. Eraginkorragoa izan dadin, lan kudeaketaren sisteman parte hartu behar du nahita nahiez, beraz, egiten direnak behar bezala programatu, antolatu eta ebaluatu behar dira. Teknika sistematikoa da, oso garatua eta erraz aplikatzekoa.

Errutinak atzeman ondoren, jakin behar da era ohartu gabe edo ohartuta hartzen diren ala ez. Lehenengo kasua bada, horrek esan nahi du langileak ez duela arriskua enpresak bezala atzematen. Oinarrizkoa da prestakuntzari berebiziko garrantzia ematea, gauzak “bere kasa” egiteak oso ondorio latzak edo hilgarriak eragin ditzakeela adierazteko. Izan ere, gauzak behar bezala egiteak modu arriskutsuan egiteak bezainbeste esfortzua eskatzen du.

Bestalde, langileak baldin badaki bere lan egiteko era arriskutsua dela eta hala ere ez ditu enpresak eskura jartzen dizkion prebentzio neurriak abian jartzen, arazoa enpresaren harreman sozialen sisteman eta jarreren alderdi afektiboetan kokatu daiteke. Gerta daiteke hala lan egiten duenak justifikatutako jarduera bat dela uste izatea (oso denbora gutxi, xedeen araberako lanak, presaka, etab.) Premia zuzeneko harremanari gainjartzen zaio.

Nolanahi ere, ezinbestekoa da gaitzea eta istripuak nola prebenitu ezagutzera ematea, dagozkion arriskuak lan egoera bakoitzean identifikatuz. Horrez gain, ezinbestekoa da langile guztiek parte hartzea eta sortzea norberaren zaintzaren kontzientzia bat, hierarkiarik bereizi gabe.

Ahal den guztietan egin behar da, modu sistematikoan eta esfortzurik murriztu gabe. Ez da ahaztu behar seguruak ez diren jarduerek eta errutinek munduko lan istripuen %96 eragiten dutela. Argi dago ohiturak aldatzeko garaia dela.