Gas neurgailua, sakelako salbatzailea

Gas neurgailuak airearen kalitatea neurtzeko funtsezko erreminta bat dira.  Likido bilakatutako gasak, propanoa, gas naturala eta fuela detektatu, identifikatu eta aurkitu ditzakete. Nahitaezkoak dira enpresetan lan segurtasuna bermatzeko eta langileen osasunerako arriskuak saihesteko, esate baterako, industria kimikoan, metalurgian, elikadura sektorean edo hondakinen kudeaketan.

Gas neurgailuak airearen kalitatea neurtzeko funtsezko erreminta bat dira.  Likido bilakatutako gasak, propanoa, gas naturala eta fuela detektatu, identifikatu eta aurkitu ditzakete. Nahitaezkoak dira enpresetan lan segurtasuna bermatzeko eta langileen osasunerako arriskuak saihesteko, esate baterako, industria kimikoan, metalurgian, elikadura sektorean edo hondakinen kudeaketan.

Gas neurgailuei esker, pertsonentzat edo ondasunentzat kaltegarriak diren gas ihesak edo kontzentrazioak detektatu eta horiek garaiz konpondu daitezke. Aipatutako ihesak oso arriskutsuak izan daitezke eta, ihesaren neurriaren arabera, batzuetan, intoxikazioa, itolarria edo heriotza eragin ditzakete. Horrez gain, baita suteak edo eztandak ere eragin ditzake, kalte materialez gain kalte pertsonalak ere sortuz.  

Hau guztia saihesteko, gas neurgailu soil ba erabiltzeak egoera izugarri alda dezake. Segurtasuna, lasaitasuna dakarren erreminta da eta osasunerako aipatutako arriskuak prebenitzeko oso erabilgarria eta eraginkorra da, eta baita suteak prebenitzeko ere.

Gailu honek edozein ihesa eraginez gero horren berri ematen du, bai errekuntza gasena, eta bai metano, propano, pentano, butanorena, etab. edo osasunerako arriskutsuak diren gasena, esate baterako:  karbono monoxidoa, hidrogeno sulfuroa, kloroa, amoniakoa, zianuroa, etab. Erabiltzeko oso erraza eta segurua da eta neurketak modu errazean egiten dira, gas arriskutsu horiek berehala detektatuta, besteak beste, karbono monoxidoa, baita gutxieneko kontzentrazio mailetan ere.

Karbono monoxidoa intoxikazio eta heriotza kopuru gehien eragiten dituen gasetako bat da. Errekuntza gas kaltegarria hau osatu gabeko errekuntzetatik sortzen da, adibidez, ikatza eta egurra bezalako solidoak, berokuntza instalazioak, gas labeak edo gasolina motorrak.

Kolorerik eta usainik gabeko gas bat denez, gure zentzumenek ezin dute detektatu eta horregatik oso arriskutsua da. Kontzentrazio handietan arnas hartzen denean, odolak ezin du oxigenoa xurgatu. Gizakiengan eta animaliengan kalte handiak eragin ditzake, baita heriotza ere. Lantokian, onartutako karbno monoxido kopururik altuena 30 ppm da (zatiak milioi bakoitzeko).

Karbono monoxidoko isuriak azkar pilatu daitezke barruti itxietan edo erdi itxietan, heriotza eragiten duten kopuruetara iritsiz. Gas neurgailu batekin azkar identifikatu daitezke eta pilatutako kopuru batek kalte eragitea saihestu daiteke.

Gas neurgailu eta detektagailu aukera zabala dago eta horiek erraz asko erabil daitezke segurtasunarekin lotutako neurketak egiteko. Horiek guztiek gaur egungo arauak eta araudiak betetzen dituzte. Modu desberdinetan funtzionatzen dute, bakoitzaren teknologiaren edo funtzionamendu printzipioaren arabera.

Bi gas sentsore talde daude. Lehenengo taldean gasarekin zuzenean kontaktuan sartzerakoan funtzionatzen dutenak egongo lirateke, xurgapena eta barne erreakzio kimikoen bidez.  Ondoren, bigarren taldea edukiko genuke. Bertakoek isuri infragorrien edo ultrasonikoen bidez funtzionatuko lukete.

Bestalde, sentsoreak detektatzen duten gas motaren arabera ere multzokatu daitezke: errekuntza gasak detektatzen dituztenak, oro har, sentsore katalitikoak eta infragorriak dira,  gas toxikoak detektatzeko, berriz, oro har, sentsore elektrokimikoak eta oxido metaleko erdieroaleak erabiltzen dira.